czwartek, 23 maja 2013

Julia

Nasza Julcia skończyła już sześć lat... jak ten czas przeleciał jeszcze niedawno nosiłam ją pod sercem, a teraz już ciężko nosić ją na rękach... no cóż, czasu nie da się zatrzymać...



Jedno z moich ulubionych zdjęć, gdy nasza Perełka była jeszcze dzidziusiem...


A dziś to radosny przedszkolaczek, który kocha kwiatki i zwierzęta, w szczególności: kotki, króliczki, koniki, ptaszki, rybki, motylki i pieski nawet te obce trzy razy większe od niej. Pamiętam jak kiedyś wyszła za bramę i zaczęła wołać jakiegoś pieska, z jej nawoływań i zachowania wyglądało, że to malutki uroczy piesek, niestety myliłam się, bo moim oczom ukazał się duży, groźnie wyglądający pies bez kagańca i właściciela! - nie muszę nikomu chyba opisywać jakie było moje przerażenie na widok mojej małej córeczki i dużego psa... 

Julcia uwielbia wróżki, syrenki i kucyki w szczególności Florę, Mgiełkę, Ariel oraz Fluttershy szczerze mówiąc z każdej coś ma;) Lubi się stroić i zakładać spódniczki oraz sukienki, ma swoje ulubione ubrania, które mogłaby nosić codziennie...- to zboczenie zapewne odziedziczyła pomnie!


Jest bardzo żywą i energiczną dziewczynką ma ciekawe pomysły, często doprowadzające rodziców o ból głowy. Nie boi się ekstremalnych warunków, gdyby mogła popędziłaby razem z tatą na motorze ile by się dało. 


Kocha kolory i uwielbia malować...


...więc w tym roku urodziny były bardzo kolorowe!!!


Jak zwykle urodziny kilku dniowe, więc i dwa torty piekłam, co do wykończenia ich lukrem plastycznym, to był mój debiut, więc wyglądają nie najlepiej.

Pozdrawiam serdecznie i zabieram się za pisanie kolejnego posta w którym pochwalę się moimi kochanym kwiatkami!!!

wtorek, 7 maja 2013

Prezent pourodzinowy

Serdecznie dziękuję za życzenia!!!
Chciałabym się Wam pochwalić moim prezentem po urodzinowym jaki zrobił mi mój M podczas jednej z wizyt w sklepie ogrodniczym. Wybrałam się tam z myślą, że zakupie ziemię i doniczki do storczyków, które wołają o przesadzenie i tak przypadkiem na potknęłam się na piękną białą latarenkę, która marzyła mi się od pewnego czasu. 
Więc odruchowo wskazałam na nią ręką, mówiąc  mężowi, że żeli kiedyś będzie chciał mi zrobić prezent, to ucieszę się z tej oto latarenki... odpowiedz jaką usłyszałam wybiła mi całkowicie powód przyjazdu do tego sklepu... 
Mój M bez namysłu powiedział, że mam sobie ją zabrać już dziś, po czym stwierdził, że ta większa jest ładniejsza, a po debacie z szwagrem i moją siostrą doszli do wniosku, że tą trzecią największą się najbardziej opłaca kupić, lecz jak dla mnie ta duża zbyt duża, a tej małej coś brakowało. 
Więc w uradowanym szoku wyszłam z sklepu z latarenką o której marzyłam.


Pod kolor latarenki przemalowałam doniczki i zrobiłam sobie wianek na drzwi z białą kokardą, która w całości jest prze zemnie pomalowana.
Jak widać z szydełkiem nadal się nie rozstaję i każdą wolną chwilę spędzam przyjemnie pracując nad pledami... 


Pozdrawiam!!!